Sebastian Klonowic urodził się w Sulmierzycach (Wielkopolska) w ok. 1545r.
Był polskim poetom, kompozytorem. Jego rodzicami byli tamtejsi mieszczanie Anna z Pietrzałków i Jan Klon. Ojciec był dzierżawcą folwarku i położonego nad rzeką Orlą młyna Długołęka. Niewiele wiadomo o dzieciństwie Klonowicza, Prawdopodobnie po ukończeniu miejscowej szkoły parafialnej wyjechał na dalszą naukę za granicę.
Bardzo dobrze posługiwał się j. łacińskim i niemieckim. Po studiach wiele podróżował, między innymi do Pezinoku na terenie dzisiejszej Słowacji, czeskiego Krumlova, czy też Przemyśla i Lwowa. Obecna wiedza nie pozwala określić, gdzie się kształcił, choć pojawia się hipoteza o studiach w kolegium jezuickim w Kaliszu. Poeta miał także wiedzę prawniczą, która pomogła mu zresztą w pełnieniu rozmaitych funkcji urzędniczych i administracyjnych.
W Lublinie osiadł około roku 1568, o czym świadczą wykonane jego ręką wpisy w księgach miejskich.
9 stycznia 1594 roku, objął godność rajcy lubelskiego, a tym samym, na mocy ordynacji miejskiej, został mianowany burmistrzem.
Około roku 1580 Klonowic ożenił się z Agnieszką Wiślicką, córką mieszczanina lubelskiego Jana i Małgorzaty z Bachusów Wiślickiej, niestety w 1597 została oskarżona o zdradę.
W roku 1594 popłynął Wisłą do Gdańska, a podróż tę opisał w poemacie Flis.
W księgach miejskich pojawiają się również świadectwa zatargów Klonowica z teściową, sporów o majątek, bójek z jego udziałem oraz kłótni międzysąsiedzkich. Na skutek tych okoliczności, pod koniec życia popadł w niedostatek.
Zmarł 29 sierpnia 1602 roku w prowadzonym przez jezuitów Szpitalu Świętego Łazarza.
Twórczość
Twórczość Klonowica stoi na pograniczu dwóch epok literackich – renesansu i baroku. Klonowic zaliczany jest do nurtu poezji mieszczańskiej. Klonowic podpisywał zazwyczaj utwory literackie łacińskim tłumaczeniem swojego nazwiska: Acernus (łac. acer – klon).
Jedną z cenniejszych zapisek Klonowica jest sporządzona w roku 1575 relacja o pożarze Lublina, który miał miejsce w nocy z 7 na 8 maja tegoż roku.
Najbardziej znane utwory polskie Klonowica to „Flis…” – poemat o pracy oraz „Worek Judaszów…” – studium zbrodni, występku, nieprawości